醉翁亭记原文拼音

环滁皆山也。其西南诸峰，林壑尤美。望之蔚然而深秀者，琅琊也。

huán chú jiē shān yě 。qí xī nán zhū fēng ，lín hè yóu měi 。wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě ，láng yá yě 。

山行六七里，渐闻水声潺潺，而泄出于两峰之间者，酿泉也。峰回路转，有亭翼然临于泉上者，醉翁亭也。

shān xíng liù qī lǐ ，jiàn wén shuǐ shēng chán chán ，ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě ，niàng quán yě 。fēng huí lù zhuǎn ，yǒu tíng yì rán lín yú quán shàng zhě ，zuì wēng tíng yě 。

作亭者谁？山之僧智仙也。名之者谁？太守自谓也。太守与客来饮于此，饮少辄醉，而年又最高，故自号曰“醉翁”也。醉翁之意不在酒，在乎山水之间也。山水之乐，得之心而寓之酒也。

zuò tíng zhě shuí ？shān zhī sēng zhì xiān yě 。míng zhī zhě shuí ？tài shǒu zì wèi yě 。tài shǒu yǔ kè lái yǐn yú cǐ ，yǐn shǎo zhé zuì ，ér nián yòu zuì gāo ，gù zì hào yuē “zuì wēng ”yě 。zuì wēng zhī yì bú zài jiǔ ，zài hū shān shuǐ zhī jiān yě 。shān shuǐ zhī lè ，dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě 。

若夫日出而林霏开，云归而岩穴暝，晦明变化者，山间之朝暮也。野芳发而幽香，佳木秀而繁阴，风霜高洁，水落而石出者，山间之四时也。朝而往，暮而归，四时之景不同，而乐亦无穷也。

ruò fū rì chū ér lín fēi kāi ，yún guī ér yán xué míng ，huì míng biàn huà zhě ，shān jiān zhī cháo mù yě 。yě fāng fā ér yōu xiāng ，jiā mù xiù ér fán yīn ，fēng shuāng gāo jié ，shuǐ luò ér shí chū zhě ，shān jiān zhī sì shí yě 。cháo ér wǎng ，mù ér guī ，sì shí zhī jǐng bú tóng ，ér lè yì wú qióng yě 。